yine düşman elindeydi vatan
bir oğul çıktı Malatya'dan
anası Yılmaz çağırırdı
haram süt emmemişti anadan
ve beyazıt derler bir büyük alan
düşman sarmıştı sağı solu
düşman çok, cephane yoktu
yetişmemişti daha Cemal Paşa kolu
amandı el aman
tank paletleriydi alanda dönen
kusan namlularda, kalleş ölümcül
ve vuran ve kıran ve haykıran
Malatya'lı şöyle baktı bir
ana baba günüydü herhal
her yönde toz duman
vay anam vay
bu belalı başınan
kime ne diyem
kime ne diyem
nerelere gidem
ya derdime derman
ya katlime ferman
başı daralınca Yılmaz'ın
baktı atacak taşı yok
baktı eli durmuş, ayağı durmuştu
vurulmuştu.
çıkardı yüreğini kan içinde
çarptı kötünün kafasına
hay bu nasıl devran?
28 nisandı yavri hey!
ham meyveyi kopardılar dalından
Demokrat Parti ve Menderes faşizmine karşı yapılan gösterilerde polisin açtığı ateş sonucu ölen Turan Emeksizi anmadan olmaz. Tahkikat Komisyonları ve muhalefet lideri İsmet Paşa'yı meclise sokmama kararı alan bu adamlar nedense hala halk kahramanı ve demokrattır. Bilmem kaç suçtan vatan haini ilan edildiğini de söylemeyeyim Menderes'in. Bu olaylar üzerine önce İstanbul'da sonra Ankara'da öğrenci olayları ve protesto mitingleri başlar. Polisin orantısız gücüne rağmen askerler göstericilerden yana bariz bir tavır alır. Bir ay sonra da 27 Mayıs günü ordu yönetime el koyar.
Bir ölü yatıyor
on dokuz yaşında bir delikanlı
gündüzleri güneşte
geceleri yıldızların altında
İstanbul’da, Beyazıt Meydanı’nda.
Bir ölü yatıyor
ders kitabı bir elinde
bir elinde başlamadan biten rüyası
bin dokuz yüz altmış yılı Nisanında
İstanbul’da, Beyazıt Meydanı’nda.
Bir ölü yatıyor
vurdular
kurşun yarası
kızıl karanfil gibi açmış alnında
İstanbul’da, Beyazıt Meydanı’nda.
Bir ölü yatacak
toprağa şıp şıp damlayacak kanı
silâhlı milletimin hürriyet türküleriyle gelip
zaptedene kadar
büyük meydanı.
